Na początku spotkania pamiątkowe dyplomy otrzymali: Waldemar SP2NBT/8, Andrzej SP5IKO, Henryk SP7RJF, Andrzej SP8DHN, Andrzej SP8DYY, Jerzy SP8GQUMarian SP8LZC, Tomasz SP8UFT, Krzysztof SP8GSC, Łukasz SP8QED, Paweł SQ8BGQ, Michał SQ8DSR,

W trakcie spotkania wybrano delegatów na Zjazd Krajowy. Zostali nimi: Henryk SP8DHJ, Krzysztof SP8GNF i Stanisław SP8LLB w rezerwie Ryszard SP8ONZ i Łukasz SP8QED.

Przed delegatami trudny zjazd. Trwają prace nad zmianą statutu, toczy się dyskusja o kształcie PZK. Budzi to wiele emocji.

W ostatnich dniach rozgorzała polemika wokół rozwiązania OT PZK w Lesznie. Z wielu stron padają wzajemne oskarżenia. Trudno się w tym połapać, co, kto, kiedy i dlaczego! Stare porzekadło "zgoda buduje niezgoda rujnuje" znajdzie kolejne potwierdzenie. Na pewno takie polemiki psują wizerunek Związku i nie przysparzają nowych członków. Miejmy nadzieję, że weźmie górę zdrowy rozsadek.

Po czterech turach klasyfikacja stacji nadających ze stałego QTH przedstawia się następująco:

1. Cel zawodów: zwiększenie aktywności indywidualnych stacji amatorskich w paśmie 2m, podnoszenie umiejętności operatorskich.
2. Termin i czas zawodów:

• I Tura, sobota, 27 marca 2004 r., godz. 18.00-19.00 LOC.
• II Tura, sobota, 26 czerwca 2004 r., godz. 18.00-19.00 LOC.
• III Tura, sobota, 9 października 2004 r., godz. 18.00-19.00 LOC.
• IV Tura, sobota, 11 grudnia 2004 r., godz. 18.00-19.00 LOC.

3. Pasma i emisje: pasmo 145MHz, kanały simpleksowe, FM.
4. Wywołanie w zawodach: "wywołanie w zawodach Lubelski Maraton UKF"
5. Raporty i grupy kontrolne: RS + nr QSO od 01 + Lokator np. 59 01 KO11HH.
6. Punktacja:
   za QSO - 1 pkt., QSO ze stacją organizatora (w roku 2004 SP8YCB) - 3 pkt.
7. Mnożnik: mnożnikiem są małe kwadraty lokatora.
8. Wynik końcowy: suma punktów za QSO x mnożnik (liczba małych kwadratów). Do klasyfikacji zalicza się tylko łączności bezbłędne i przeprowadzone przy różnicy czasu maksimum 5 minut.
9. Nasłuchowcy: punktacja jak dla nadawców.
10. Klasyfikacja:
1. stacje ze stałego QTH
2. stacje z terenowego QTH
3. nasłuchowcy.
11. Dzienniki zawodów z obliczoną punktacją należy przesłać w terminie 7 dni od dnia zakończenia każdej tury. Istnieje możliwość przesłania logów zarówno w wersji papierowej, jak i elektronicznej.
    Adresy korespondencyjne:

Pluton Łączności Kierowania OC
Klub Radiołączności SP8YCB
ul. Lubomelska 1-3 pok. 1124
20-072 Lublin
e-mail: maraton@pzk.lublin.pl

12. Komisja konkursu ogłosi wyniki w ciągu miesiąca od zakończenia ostatniej tury Konkursu. Decyzje komisji są ostateczne.
13. Nagrody i wyróżnienia: dla wszystkich uczestników, którzy będą brać udział w co najmniej dwóch turach zawodów - dyplomy, dla zwycięzców puchary.

1. Stacje z terenowego QTH (według regulaminu konkursu) to takie, które są zasilane z przenośnych źródeł energii elektrycznej (akumulatory, agregaty), znajdują się w odległości co najmniej 50m od stałych zabudowań, a ich systemy antenowe nie mogą być zainstalowane wcześniej niż 48 godzin przed zawodami.
2. Stacja może pracować tylko z jednego lokatora.
3. W przypadku równej ilości punktów decyduje liczba przeprowadzonych QSO.
4. Dzienniki bez obliczonej punktacji będą użyte do kontroli.

Co do mojego zainteresowania radiem - słów parę. Łącznością interesowałem się już jako mały chłopiec, przed II wojną światową. W latach powojennych był problem, skąd zdobyć konieczny sprzęt. Rozwiązaniem okazał się demobilowy sprzęt łączności pochodzenia niemieckiego. Często budowane układy to nadajnik sterowany kwarcem i z lampą typu 6L6 w stopniu końcowym. Później pojawiło się VFO w układzie Geloso, ale było ono bardzo niestabilne. Anteny były typu longwire, dipole, później Quad. A dzisiaj? Myślę, że 99 % norweskich nadawców ma urządzenia produkcji fabrycznej. Również lokalizacja stacji amatorskich w Norwegii ma wpływ na dobór anten. Jak prawdopodobnie wiecie, Norwegia ma bardzo długą linię brzegową. Częste sztormy występujące na jesieni i w zimie stanowią istotny czynnik przy ustalaniu, jaki typ anteny jest możliwy do zastosowania. Na wybrzeżu norwescy nadawcy w większości stosują wspomniane longwire'y czy dipole. Antena typu Yagi na KF wytrzymuje dwa, trzy lata. Później diabli ją biorą - głównie ze względu na działanie soli w wodzie morskiej.

Ale wracajmy do mnie, mojego zainteresowania radiem. Byłem w bardzo szczęśliwej sytuacji, ponieważ zainteresowanie radiem wyniosłem z domu rodzinnego. Moja Matka była telegrafistką z dobrej, starej szkoły, a samo radio też dopiero się na dobre rozwijało. Kiedy dorosłem, również i ja stałem się radiooperatorem. Moja pierwsza praca była na norweskim tankowcu, pływającym po całym świecie. Potem pływałem na wielu innych statkach. W 1969 roku uzyskałem pracę na Szpicbergenie, prze obsłudze urządzeń łączności satelitarnej Europejskiej Agencji Kosmicznej ESA. Tam przepracowałem prawie cztery lata. Później przeniosłem się do pracy w "nafcie", na platformach wiertniczych wiercących "dziury" w norweskim sektorze Morza Północnego. Można sobie wyobrazić nasze szczęście, kiedy odkrywaliśmy wiele pól naftowych, w tym najbogatsze Statfjord Oilfield. Praca w "businessie nafciarskim" była bardzo interesująca. Ale cóż z tego - musiałem zostawić to zajęcie na Morzu Północnym i znaleźć bardziej spokojne na lądzie. Było to stanowisko Assistant Managera w Vardoe Radio / LGV.

PS. Po namyśle postanowiłem jeszcze coś drapnąć. Więc - Drodzy przyjaciele krótkofalowcy w Lublinie!

Kilka słów o dawniejszej historii. Jak prawie wszyscy wiedzą, wojsko polskie przybyło do Norwegii w ciągu burzliwych dni kwietnia 1940 roku, kiedy to faszystowskie Niemcy zaatakowały Norwegię. Od tamtego czasu Norwegowie bardzo wysoko cenią przyjaźń z Polską i Polakami. Stosunki pomiędzy naszymi dwoma krajami zawsze były dobre, a teraz, kiedy będziemy w zjednoczonej Europie - powinny być jeszcze lepsze. Norwegia jeszcze nie jest członkiem Unii, ale opinie w Norwegii mogą wskazywać, że referendum dotyczące członkostwa Norwegii w Unii będzie przeprowadzone bardzo szybko.

Wiele rzeczy zmieniło się, od kiedy przybyłem do Lublina w środku zimy 1990 roku. Na początku pobytu mieszkałem w małej kawalerce bez możliwości pracy w eterze. Teraz mam sytuację zdecydowanie lepszą. Mieszkając w Garbowie , gdzie jest dużo przestrzeni - mam możliwość poustawiać takie anteny, jakie są mi potrzebne. Moi sąsiedzi byli na początku sceptyczni i mocno wystraszeni, ale kiedy zobaczyli, że świat się nie wali - zaakceptowali moje próby i wszystko jest OK. Ludzie, których spotykam w SP są w większości przyjaźnie nastawieni, a niektórzy bardzo uprzejmi i interesujący.

Kiedy odwiedzam Norwegię w wakacje, wielu z moich przyjaciół pyta, jak tu mi się żyje. Jedyne, co odpowiadam - że dobrze. Jeden z moich nowych przyjaciół z eteru z Andenes w północnej Norwegii przebywał u mnie z wizytą w ubiegłą wiosnę i był z wizyty bardzo zadowolony. Przyjedzie ponownie w tę nadchodzącą wiosnę. I jeśli ktoś z Was usłyszy Go - proszę o zgłoszenie. Ma na imię Arnljot i znak LA6LN.