Wiadomo, że SP DX Contest jest obowiązkowym terminem w kalendarzu każdego zawodnika. Jednak w tym roku zawody odbyły się w kiepskim momencie. Po pierwsze Święta Wielkanocne, a po drugie rosyjskie zawody, które szczególnie na niskich pasmach robiły zamieszanie.

Po dłuższej przerwie w startach w zawodach, postanowiłem pobawić się trochę na paśmie 160m w kategorii SOSB 160M SSB HP. Pasmo to jest typowo nocne, wiec z uwagi na Święta, mogłem dzień poświęcić dla rodziny, a w nocy zerwać się na zawody. W sobotę przyszło jeszcze popracować przy antenach, szczególna uwagę musiałem poświęcić antenom odbiorczym. Antena nadawcza już od ponad tygodnia wisiała miedzy dwoma dwudziestometrowymi drzewami i była doskonale przygotowana przez Tadka SP8DIP i Stasia SP8LLB do przyjęcia energii z PA. Ktoś może zapytać: ...dlaczego nadawcza? A to dlatego że odbiór na niej jest dość uciążliwy, zakłócenia sięgały czasami S9+20dB i to w warunkach wiejskich. Jako anteny do odbioru używałem dwóch anten typu Beverage. Każda antena była długości 160m i rozwieszone były w kierunkach 320 i 60 stopni. Budowa takich anten jest bardzo tania, wystarczy mieć kawałek przewodu i jakieś tyczki do podwieszenia. Ja użyłem popularnej PKL-ki, której rozdzielenie było bardzo monotonne /dzięki Tomek!/. I tak z jednego kawałka miałem dwie anteny po 160m każda. Do podwieszenia użyłem rurek instalacyjnych PVC fi`16 o długości 1.5m, rozstawionych co 10m. Na końcu oczywiście antena jest zwarta przez opornik do uziemienia. Całość schodzi się w jednym punkcie gdzie zamontowany był przełącznik. Tydzień wcześniej miałem uruchomionego także INV V na to pasmo, ale zadziałało prawo: „co działa dziś, nie znaczy ze zadziała jutro” i tak już nie było czasu na zdiagnozowanie awarii anteny.

Na początek zawodów, tak jak myślałem nie było co robić o tej porze. Podałem kilka cq i czekałem cierpliwie na pierwsze stacje. Na DXC w tym czasie też nie było żadnego ruchu. Pierwsza stacja w logu pojawiła się po 18. Do północy słychać stacje europejskie, dopiero po północy pierwszy ODX UA9 na wschodniej antenie - S5. Kończę zawody z wynikiem 78 qso i 22 dxcc.

Podczas tych zawodów nie obyło się bez problemów. Jednak typowych problemów sprzętowych nie zanotowałem, za to problemy na paśmie mną wstrząsnęły. Pierwsza dziwna sprawa to nagrywanie mojego wywołania CQ i puszczania na mojej częstotliwości. Przez jakąś godzinę, gdziekolwiek bym się nie ustawił to stacja „widmo” mnie prześladowała. Obrałem taktykę olewania tego i po pewnym czasie to coś dało sobie spokój. Innym stacjom polskim też się dostało. Sygnał szedł ze wschodu.

Drugą sprawą był self spotting stacji sp6kfk dla sp6gf:

1859.9 SP6GF 7-Apr-2007 2125Z spdxc D <sp6kfk>

1860.1 SP6GF 7-Apr-2007 2020Z <sp6kfk>

1860.0 SP6GF 7-Apr-2007 1856Z tset SP - D - <sp6kfk>

Trochę mnie to dotknęło, bo pracowałem na tym samym paśmie i tą samą emisją. Chociaż z drugiej strony, pracując 2,5kHz wyżej miałem nadzieje ze stacje usłyszą moja bombę. Takie zachowanie znaku sp6kfk, bo nie mam pewności, może się ktoś podszył, czasami daje odwrotne zdarzenia niż zamierzone. Stacja może zostać zaatakowana przez rożnego rodzaju QRMy. Może być to strojenie na tej samej częstotliwości. Czasami tzw. „big guny” tez potrafią wykorzystać taki moment i wstrzelają się w tą częstotliwość ze swoim cq. Takie to już są praktyki na pasmach. Tak czasem myślę, o co oni walczą? A może ktoś im płaci za to, że biorą udział w zawodach, że zdzierają gardła i siedzą przy radiu po kilkanaście godzin.

Życzę powodzenia w zawodach.